Η επικινδυνότητα της χλωρίωσης στις πισίνες

Σοβαρός Κίνδυνος για την Υγεία των Παιδιών μας και τη δική μας

Οσοι κολυμπούν σε πισίνες, κολυμβητήρια, spa και υδρομασάζ που χρησιμοποιούν χλώριο κινδυνεύει η υγεία τους. Ειδικότερα τα παιδιά 5-7 ετών.


Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι τα παιδιά που πηγαίνουν σε κολυμβητήρια και πισίνες, που χρησιμοποιούν χλώριο, απειλούνται άμεσα εξαιτίας του χλωρίου από αλλεργίες και άσθμα, ενώ οι πνεύμονές τους καταστρέφονται πολύ πιο γρήγορα από τους πνεύμονες των καπνιστών!

Η χλωρίωση θέτει σε άμεσο κίνδυνο και την υγεία των συντηρητών στις πισίνες, οι οποίοι είναι αναγκασμένοι την ώρα του καθαρισμού των πισινών να εισπνέουν τις αναθυμιάσεις του χλωρίου. Ο κίνδυνος των αναθυμιάσεων του χλωρίου είναι ακόμη μεγαλύτερος για τους συντηρητές που εργάζονται για ώρες στα μηχανοστάσια των πισινών, όπου η ατμόσφαιρα γίνεται συχνά αποπνικτική.

Πάνω απο την πισίνα δημιουργείται ένα νέφος χλωρίου, το οποίο μετακινείται προς την κατεύθυνση του αέρα. Εισέρχεται ακόμη και στα δωμάτια των καταλυμάτων και έτσι οι πελάτες βρίσκονται μόνιμα σε ένα ανθυγιεινό και τοξικό περιβάλλον.
Το χλώριο εξατμίζεται εύκολα ειδικότερα τους καλοκαιρινούς μήνες που η θερμοκρασία ανεβαίνει σε υψηλές τιμές με αποτέλεσμα το νέφος χλωρίου να αυξάνεται.

Ακόμη το χλώριο στις πισίνες πυροδοτεί αλλεργίες, ενώ επιστήμονες υποστηρίζουν οτι μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες εμφάνισης άσθματος.
Αυτό προκύπτει από μια νέα μελέτη η οποία διεξήχθη από ειδικούς του Καθολικού Πανεπιστημίου της Λουβέν στο Βέλγιο (ΤΟ ΒΗΜΑ online - Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009).

Τις αρνητικές συνπειες του χλωρίου στην υγεία των κολυμβητών αντιμετώπισαν 8 παιδιά 5 έως 7 ετών, που κολυμπούσαν σε πισίνα του εθνικού κολυμβητηρίου Ιωαννίνων, όταν την ώρα που κολυμπούσαν σε πισίνα παρουσίασαν συμπτώματα δυσφορίας και μεταφέρθηκαν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων (ΤΑ ΝΕΑ online - 01/04/2010)

Δείτε επίσης την επιστημονική έρευνα του Πανεπιστημίου του Σαν Ντιέγκο και του
Weisenthal Cancer Group Huntington Beach για το «Ασθμα των κολυμβητών: Το σοβαρό πρόβλημα υγείας με τις πισίνες που χρησιμοποιείται χλώριο».

Ποια είναι τα βασικά προβλήματα της μεθόδου της χλωρίωσης;

1. Τόσο η τακτική χλωρίωση όσο και το περιοδικό σοκ με χλώριο δεν οξειδώνει τις οργανικές μολύνσεις στο νερό, που δημιουργούνται από ιδρώτες, σάλια, ούρα, λάδια σώματος, καλλυντικά, σκόνες κτλ., απλά αντιδρά μαζί τους και δημιουργεί οργανικές χλωραμίνες, που είναι ως επί το πλείστον καρκινογόνες ουσίες.

2. Οι χλωραμίνες είναι αυτές που κατά κύριο λόγο ευθύνονται για την έντονη οσμή του χλωρίου, που ιδίως στα κλειστά κολυμβητήρια γίνεται συχνά ανυπόφορη, για το τσούξιμο τα μάτια, τους ερεθισμούς του δέρματος, τη δύσπνοια και άλλες αρνητικές επιδράσεις του χλωρίου στον ανθρώπινο οργανισμό.

3. Οι χλωραμίνες πρέπει να βρίσκονται σε συγκέντρωση το πολύ 0,5ppm μέσα στο νερό. Αυτό είναι κάτι που λίγοι το γνωρίζουν και σχεδόν κανείς δεν το ελέγχει. Στα περισσότερα δημόσιας χρήσης κολυμβητήρια υπερβαίνουν κατά πολύ αυτήν την τιμή, με αποτέλεσμα να είναι επικίνδυνες.

4. Μετά το σοκ χλωρίωσης απαγορεύεται η κολύμβηση για 12 τουλάχιστον ώρες.
Αυτός ο κανονισμός δεν τηρείται πάντα, επειδή συχνά δεν είναι εφικτό για πρακτικούς οργανωτικούς λόγους (βάρδιες συντηρητών, ωράριο λειτουργίας κολυμβητηρίου, ανθρώπινη αμέλεια κτλ.).

5. Σε όλα τα στερεά χλώρια, όπως είναι το χλώριο σε σκόνη, οι κόκκοι χλωρίου και οι ταμπλέτες χλωρίου, περιέχεται το επικίνδυνο κυανουρικό οξύ που μειώνει την εξάτμιση του χλωρίου. Αυτό πρέπει να διατηρείται σε συγκέντρωση μικρότερη από 80ppm. Σχεδόν κανείς, όμως, δεν γνωρίζει ότι πρέπει να κάνει αυτόν τον έλεγχο σε τακτά διαστήματα.

6. Σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου του Βελγίου, παιδιά κάτω των 7 ετών, που είναι τακτικοί χρήστες σε κλειστά κολυμβητήρια, έχουν πνεύμονες που είναι σαν τους πνεύμονες καπνιστών ηλικίας 50 ετών!

7. Το νερό δεν μπορεί να διατηρηθεί πάντα κρυστάλλινο μόνο με τη χλωρίωση. Απαιτείται ένα καλό οξειδωτικό και κατά προτίμηση οικολογικό προϊόν, για να οξειδώνει τις οργανικές ουσίες και να καταργεί πλήρως τη θολότητα.

8. Το χλώριο δεν έχει αλγοκτόνο δράση, κάνει μόνο απολύμανση, γι' αυτό και απαιτείται πρόσθετο χημικό αλγοκτόνο, που και αυτό υστερεί από οικολογικής και υγιεινής απόψεως έναντι της φυσικής μεθόδου του χαλκού, που είναι γνωστός για τις αλγοκτόνες και τις απολυμαντικές ιδιότητές του από την αρχαιότητα.

9. Η μεταφορά και η αποθήκευση του χλωρίου είναι επικίνδυνη, ομοίως και η χρήση του από τους συντηρητές της πισίνας, και απαιτεί ειδικά προστατευτικά μέτρα, τα οποία συχνά δεν λαμβάνονται λόγω ελλιπούς ενημέρωσης ή αμέλειας.

10. Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι το χλώριο χρησιμοποιήθηκε κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ως χημικό όπλο. Σήμερα, έναν αιώνα αργότερα, απλά και μόνο επειδή βλέπουμε να το κάνουν και οι άλλοι, με ελαφριά καρδιά βουτάμε μέσα σε αυτό τα παιδιά μας, χωρίς να είμαστε καθόλου βέβαιοι ότι ελέγχονται οι πιο πάνω τιμές ασφαλείας στην περιεκτικότητα του χλωρίου και των υποπροϊόντων του μέσα στο νερό!

Πρέπει να υπάρξει αντίδραση απο το μέρος των γονέων και των ενήλικων κολυμβητών, να αντικατασταθεί η μέθοδος απολύμανσης της πισίνας με χλώριο, με άλλες οικολογικές και ακίνδυνες για τον άνθρωπο μεθόδους απολύμανσης του νερού.

Οι χλωραμίνες είναι υπεύθυνες για το τσούξιμο στα μάτια

Οι γονείς πρέπει να απαιτήσουν ομαδικά από τους υπευθύνους των
κολυμβητηρίων όπου στέλνουν τα παιδιά τους να καταργήσουν ΑΜΕΣΑ τη μέθοδο της χλωρίωσης και να υιοθετήσουν άλλες οικολογικές και ακίνδυνες
για την υγεία μεθόδους απολύμανσης του νερού.

Ακόμη και η αποθήκευση του χλωρίου είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και έχουν σημειωθεί πολλές φορές ατυχήματα.

Πηγές:





http://www.sts.gr/151/5202.aspx

http://www.sts.gr/151/pictures/TO%20BHMA%20ONLINE.pdf

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4568034&ct=1