Υδροτεχνολογία
Αν μελετήσουμε τα υδραγωγικά συστήματα των αρχαίων Ρωμαίων, θα παρατηρήσουμε ότι το πόσιμο νερό διοχετευόταν είτε από ξύλινους σωλήνες είτε κατά μήκος φυσικών καναλιών πήλινων ή από πέτρα. Αργότερα, καθώς οι πόλεις μεγάλωναν και οι ανάγκες για νερό αυξάνονταν, έγινε η ατυχής επιλογή να διοχετευθεί το πόσιμο νερό σε μεταλλικά κανάλια.
Άλλες αρχαίες υδροκατασκευές μεγάλου ενδιαφέροντος, ήταν τα υπόγεια αρδευτικά κανάλια που κατασκευάστηκαν στο Ανατολικό Τουρκεστάν. Ήταν λειτουργικά ακόμη και το 1700 - και τα απομεινάρια τους μελετήθηκαν από τον γνωστό εξερευνητή Σβεν Χέντιν. Το νερό έτρεχε σε μεγάλο βάθος σ' αυτά τα κανάλια και έρεε στο σκοτάδι μέχρι τις περιοχές που έπρεπε να αρδευτούν. Ο Σάουμπεργκερ σκέφτηκε ότι αυτή η μέθοδος μεταφοράς του νερού στο σκοτάδι και σε χαμηλές θερμοκρασίες, ήταν ο κύριος λόγος για την γονιμότητα του εδάφους που ποτίζονταν - το χαρακτηριστικό των οάσεων του Ανατολικού Τουρκεστάν. Αυτές και πολλές άλλες ιστορικές παρατηρήσεις, έδειχναν ότι οι άνθρωποι του παλιού καιρού κατείχαν άγνωστες για μας γνώσεις και είχαν μεγαλύτερη κατανόηση για τον αληθινό χαρακτήρα του νερού.
Ο Βίκτωρ Σάουμπεργκερ, κάποια στιγμή έφτασε στο σημείο να σκεφτεί την πιθανότητα παραγωγής καλού πόσιμου νερού με τεχνητό τρόπο. Χρησιμοποιώντας μια μηχανή που θα αντέγραφε τις μεθόδους της Φύσης στην αναδημιουργία και την αναζωογόνηση του νερού, θα ήταν δυνατόν να δημιουργήσει νερό πηγής - και μ' αυτόν τον τρόπο να εφοδιάσει ανθρώπους που δεν θα μπορούσαν να πάρουν φυσικό νερό εξαιτίας της περιβαλλοντικής καταστροφής. «Είναι απελπιστικά σημαντικό να ανακαλύψουμε από την αρχή τους τρόπους της Φύσης για να σωθούν οι άνθρωποι, τα ζώα και η γη από την παρακμή και για να μην πεθάνει ο πλανήτης από τη δίψα». Αυτά ήταν τα λόγια του πολύ πριν παρουσιαστούν τα σημερινά προβλήματα. (Η Τουρκία φαίνεται ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη...)
Ο Σάουμπεργκερ άρχισε να προσπαθεί να αναπαράγει τα φυσικά στάδια από τα οποία περνούν τα στοιχεία του νερού των πηγών. Κατασκεύασε την πρώτη συσκευή διήθησης γύρω στα 1930. Ξεκίνησε με αποστειρωμένο νερό από τον Δούναβη, πρόσθεσε μικρές ποσότητες από συγκεκριμένα μέταλλα, ορυκτά και διοξείδιο του άνθρακα, αφήνοντας το μίγμα να ρέει σε πέτρινους σωλήνες με κυκλωτική σπειροειδή κίνηση στο σκοτάδι, ενώ άφηνε την θερμοκρασία του να πέφτει κάτω από το "υδροβιολογικό μηδέν" (+4°C). Έπειτα από μισ μικρή περίοδο αποθήκευσης, ανέβαζε αργά την θερμοκρασία του νερού στους +8°C. Και τότε το νερό ήταν έτοιμο για : το πιεις. Η φήμη απλώθηκε παντού, όχι ο Σάουμπεργκερ μπορούσε να δημιουργήσει "ζωντανό νερό" και οι άνθρωποι ερχόντουσαν στο σπίτι του για να το δοκιμά σουν. Δείγματα στάλθηκαν από τους δύσπιστους στα εργαστήρια για ανάλυση, όπου αποδείχθηκε ότι το νερό του Σάουμπεργκερ δεν ξεχώριζε καθόλου από το φρέσκο νερό μιας πηγής, τουλάχιστον χημικά...
Τα σχέδια του Σάουμπεργκερ για υγιή πόσιμο νερό, περιελάμβαναν και ανασχεδιασμό των σωλήνων του νερού, φτιαγμένων από νέα υλικά. Ήταν τελείως αντίθετος με τους σιδερένιους και τους τσιμεντένιους σωλήνες, τους οποίους όχι μόνο έκρινε ιδιαίτερα επικίνδυνους, αλλά θεωρούσε ότι προκαλούσαν καρκίνο. Το λάθος υλικό του σωλήνα, προκαλούσε φθορά του από την συνεχή χρήση, αλλά και έδινε ζημιογόνες ιδιότητες στο ίδιο το νερό. Επιπλέον, τα τοιχώματα των σωλήνων του πόσιμου νερού πρέπει να είναι έτσι φτιαγμένα ώστε να "ενθαρρύνουν" την ροή του νερού όπως συμβαίνει και στην Φύση. Ταυτόχρονα έπρεπε να είναι και κακός αγωγός της θερμότητας, όπως το καλό και υγιές ξύλο. Το υγιές και σωστά χρησιμοποιημένο ξύλο, είναι τόσο γερό στον χρόνο όσο και το σίδερο. Επιπλέον, οι σωλήνες πρέπει να περνούν μέσα από μαλακό, αμμώδες έδαφος. Αν η υδρορροή διευθετηθεί με έναν φυσικά σωστό τρόπο - με την μορφή της διπλής περιστροφής - όπωςς ακριβώς συμβαίνει και στις ελεύθερες πηγές και ποτάμια, τότε το νερό που θα διοχετεύεται στα σπίτια των ανθρώπων θα είναι δροσερό, φρέσκο, γεμάτο ενέργεια - και θα περιέχει λιγοστά αέρια. Επίσης, τα παθογονικά βακτήρια θα εξαφανίζονται μέσα σε τέτοιους σωλήνες. Μια μορφή αυτών των σωλήνων κατατέθηκαν το 1934 και ο Σάουμπεργκερ πήρε την πατέντα. Οι προτάσεις του Δρ. Σάουμπεργκερ για την φυσική χρησιμοποίηση του νερού ήταν πολύ αμφιλεγόμενες στους επιστημονικούς κύκλους:
• Το νερό πρέπει να αφήνεται να ρέει και να ωριμάζει στο δικό του φυσικό περιβάλλον που - ανάμεσα σε άλλα πράγματα - προϋποθέτει φυσικά αναπτυγμένο δάσος, που περιέχει πολλών ειδών δέντρα. Κάθε εκτροπή του νερού με αφύσικο τρόπο και κάθε καταστροφή δάσους πρέπει να σταματήσουν, πριν να είναι πολύ αργά.
• Όλες οι υδροροές, από τα μικρά ρυάκια μέχρι τους μεγάλους ποταμούς, πρέπει να έχουν όχθες με δέντρα και θάμνους για να τους παρέχουν φυσική σκιά.
• Οι υδροκατασκευές πρέπει να είναι αρμονικές με τις ανάγκες του νερού και δεν πρέπει να αλλάζουν τις φυσικές μορφές κίνησης του.
• Οι σωλήνες του νερού - και όλες οι άλλες μέθοδοι μεταφοράς νερού - πρέπει να είναι σχεδιασμένοι με τέτοιο τρόπο και από τέτοια υλικά, που να προωθούν την διατήρηση και την ανάπτυξη της ιδιαίτερης βιολογικής ποιότητας του νερού.
Πόσα χρόνια άραγε να απέχουμε από τότε που θα αναλάβουν τις... ΕΥΔΑΠ και τις ΔΕΗ του πλανήτη άνθρωποι με γνώση και φαντασία; (αντί των κοντόφθαλμων κομματικών στελεχών της Ελλάδας...). Πόσο αργεί η εποχή που η πρόληψη αλλά και η θεραπεία πολλών ασθενειών, θα επιτυγχάνεται με τη βελτίωση του δικτύου υδροδότησης; Τότε βέβαια, το νερό που θα τρέχει στις βρύσες δεν α είναι H2Ο, αλλά το ίδιο το "αίμα της γης".
Νέες μορφές κίνησης και ενέργειας
Ο Δρ. Σάουμπεργκερ ασχολήθηκε και με την παραγωγή χρήσιμων μορφών ενέργειας. Μέσα από παρατηρήσεις και πειράματα, είχε εντοπίσει την αντίθεση ανάμεσα στις μεθόδους της Φύσης και της τεχνολογίας των ανθρώπων. Βεβαιωνόταν όλο και πιο πολύ ότι η ανθρώπινη τεχνολογία θα απειλούσε την ζωή του ίδιου του πλανήτη, τον οποίο τον έβλεπε σαν έναν τεράστιο ζωντανό οργανισμό, πάνω στον οποίον εμείς είμαστε οι μικροοργανισμοί του.
«Οι ατμομηχανές και οι μηχανές εσωτερικής καύσης - πάνω στις οποίες στηρίζεται ο σύγχρονος κόσμος - δεν λειτουργούν ούτε στο πενήντα τοις εκατό της απαιτούμενης δραστηριότητας. ΙΙερισσότερη από την μισή ενέργεια που χρησιμοποιούν, καταστρέφεται ή αχρηστεύεται. Γιατί λειτουργούν τόσο άσχημα; Η Φύση μας δίνει την απάντηση: Γιατί χρησιμοποιούμε λάθος μορφή κίνησης...»
Η μορφή_κίνησης που δημιουργεί, αναπτύσσει, εξαγνίζει και «μεγαλώνει, είναι η "υπερβολική σπειροειδής κίνηση", που εξωτερικά είναι φυγόκεντρη και εσωτερικά κινείται προς το κέντρο. Την συναντούμε παντού στην Φύση: στις σπείρες τθ)ν νεφελωμάτων του διαστήματος, στην κίνηση του ηλιακού μας συστήματος, στον σχηματισμό του γαλαξία, στην φυσική ροή του νερού, στην κυκλοφορία του αίματος, στα ρεύματα του αέρα.
Από την άλλη, η καταστροφική και διαλυτική μορφή κίνησης στην Φύση έχει την αντίθετη φορά, από το κέντρο προς τα έξω, προς την περιφέρεια - σε ευθείες γραμμές. Τα στοιχεία εξαναγκάζονται να κινηθούν έξω από το κέντρο. Το μέσο πρώτα αδυνατίζει κι έπειτα διαλύεται και καταστρέφεται.
Η περιστροφική κίνηση προς τα μέσα - η «υπερβολική σπειροειδής κίνηση» - είναι συνώνυμη με την πτώση της θερμοκρασίας, την συστολή, τη συγκέντρωση. Η αντίστροφη κίνηση είναι συνώνυμη με την άνοδο της θερμοκρασίας, την θερμότητα, την διαστολή, την επέκταση, την έκρηξη.
Ολόκληρη η σύγχρονη τεχνολογία μας βασίζεται πάνω στην ιδέα της κατάρρευσης, στο μέσο της θερμότητας, της ανάφλεξης, της έκρηξης, της προέκτασης... Ο Σάουμπεργκερ συμπέρανε ότι τα ζημιογόνα και φτωχά αποτελέσματα της σύγχρονης τεχνολογίας, προέρχονται από την αντίσταση της Φύσης στην επιθυμία του ανθρώπου για καταστροφή και αποσύνθεση! Τα προβλήματα των μεγάλων θερμοκρασιών, η αντίσταση του αέρα, το φράγμα του ήχου, είναι επιβεβαιώσεις ότι ο άνθρωπος βρίσκεται σε λάθος μονοπάτι.
«Η τεχνολογία μας, οδηγεί στον θάνατο! Σπαταλά κάρβουνο κα πετρέλαιο, τα οποία έχουν πιο σημαντικούς οικολογικούς ρόλους από το να καίγονται σε avόητεc μηχανές, που αναλώνουν τα υλικά και που δηλητηριάζουν και μολύνουν όλο μας το περιβάλλον.»! Αυτές τις απόψεις εξέφραζε ο Σάουμπεργκερ, την δεκαετία τ 1930, όταν καμιά μεγάλη οικολογική καταστροφή δεν ήταν ακόμη ορατή σων ορίζοντα...
Πρότεινε έναν άλλο τρόπο- μιά βιοτεχνολογική μέθοδο - παραγωγής ενέργειας. Μια μέθοδο που θα χρησιμοποιεί την κυκλοειδή μορφή κίνησης, για την θετική παραγωγή ενέργειας από τον αέρα και το νερό. Σύμφωνα με τον παράξενο προφήτη, sη διάσπαση του ατόμου και η ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας οδηγεί το μέλλον των κοινωνιών μας στην απόλυτη καταστροφή.
«Οι θεωρίες του Αϊνστάιν για την απόκτηση ενέργειας από την διάσπαση του ατόμου, είναι μιά προσβολή ενάντια στην Φύση. Ένας βιασμός της... Μπορούμε όμως να κάνουμε χρήση της ατομικής ενέργειας μέσω της βιοτεχνολογίaς της σύντηξης...»
' Ο Σάουμπεργκερ θέλησε να μιμηθεί την σύντηξη που συμβαίνει στη Φύση με τον σχεδιασμό των μηχανημάτων του που ονόμασε ';μηχανές σύντηξης". Yποστήριζε_ότι ήταν μοναδικές γιατί δεν χρειάζονταν καύσιμα! «Όλα τα καταστροφικά συστήματα είναι βασισμένα πάνα σε κινητήρες έκρηξης, αλλά οι κινητήρες σύντηξης δημιουργούν την δική τους πηγή ενέργειας, με την διαμαγνητική χρήση του νερού και του αέρα. Δεν χρειάζονται άνθρακα, πετρέλαιο, ουράνιο ή ενέργεια από την διάσπαση του ατόμου, γιατί μπορούν να παράγουν τψ δική τονς ενέργεια (ατομική) με βιολογικά μέσα και σε ανεξάντλητη ποσότητα - σχεδόν χα-, ρίς καθόλου κόστος. Η ενέργεια μπορεί να είναι Βιο-ηλεκτρική, δηλαδή καταστροφική, ή Βιο-μαγννητική, δη λαδή αναζαογονητική...»,
Ο Σάουμπεργκερ εστίασε όλο του το ενδιαφέρον στην κατασκευή μιας μηχανής για να παράγει ενέργεια απευθείας από νερό και αέρα. Εργάστηκε πάνω σ' αυτό το 1932 μαζί με τον Δρ. Βίντερ, ένα μηχανικό από την Βιέννη. Είναι γνωστό ότι κατασκεύασαν δύο τέτοια μοντέλα, από τα οποία το ένα καταστράφηκε, γιατί εκτινάχτηκε στο ταβάνι του εργαστηρίου! Δεν μπόρεσε να ελέγξει την τεράστια ποσότητα ενέργειας που δημιούργησε. Εφ' όσον δεν εμπιστεύτηκε τον τρόπο κατασκευής σε κανέναν και πειραματιζόταν συνήθως μόνος, τα αποτελέσματα και οι λεπτομέρειες αυτών των παράξενων ερευνών δεν είναι γνωστά. Πιστεύεται ότι έχουν καταλήξει στα χέρια των ΗΠΑ...
■ Μια συνάντηση με τον Χίτλερ
Στα μέσα της δεκαετίας του '30, ο Αδόλφος Χίτλερ άκουσε για τον Αυστριακό με τις πρωτότυπες ιδέες για την τεχνολογία και τις παράξενες εφευρέσεις του. Τον προσκάλεσε σε μιά συνάντηση, μέσω της Γερμανικής πρεσβείας. Ο Σάουμπεργκερ παρουσιάστηκε ανακαλύπτοντας ότι ο Γερμανός Καγκελάριος ήταν πάρα πολύ καλά ενημερωμένος για το έργο του και για τις έρευνές του.
Ο Χίτλερ του ζήτησε μιά λεπτομερή εξήγηση των ιδεών και των πειραμάτων του και ο Σάουμπεργκερ μίλαγε χωρίς διακοπή για μία ώρα. Περιέγραψε τα λάθη των συγχρόνων τεχνολόγων, τους κινδύνους που εγκυμονούσαν οι μέθοδοι τους για την φύση, αλλά και τις ατέλειες που παρουσίαζε το τετραετές επιστημονικό πρόγραμμα του Χίτλερ.
Όταν τελείωσε, ο Χίτλερ τον ρώτησε: «Με τι θα αντικαταστήσεις τις γεννήτριες και τις μεθόδους που χρησιμοποιούμε σήμερα;» Ο Σάουμπεργκερ απάντησε: «Δώσε μου εγκαταστάσεις και προσωπικό - και τα υλικά που θα χρειαστώ - και σε λίγους μήνες θα δεις τις μεθόδους μου για την παραγωγή ενεργείας. Τότε θα μπορείς να αποφασίσεις μόνος σου ποια είναι η πιο αποτελεσματική και η πιο σωστή μέθοδος, με τις καλύτερες προοπτικές για το Μέλλον...» -«Και ποια θα είναι η πηγή των καυσίμων μα τις γεννήτριες σου;...» Νερό και αέρας. Περιέχουν όλη την ενέργεια που χρειαζόμαστε... '.
Τότε ο Χίτλερ έδωσε διαταγή στον γραμματέα της κυβέρνησης: «Δώστε σ' αυτόν τον Αυστριακό - που έχει ιδέες που με ενδιαφέρουν πολύ - όλα όσα χρειάζεται για να αποδείξει ότι έχει δίκιο....»
Μόλις ο Σάουμπεργκερ αποχώρησε, ο διευθυντής του "Επιστημονικού Ινστιτούτου Κάιζερ" αλλά και υφυπουργός, Φρίντριχ Βίλουν - ο οποίος είχε παρακολουθήσει την συζήτηση - πλησίασε τον Σάουμπεργκερ και τον κατηγόρησε ότι προσπαθούσε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Χίτλερ για να του βάλει «ανόητες ιδέες" στο μυαλό. Οι δυο άντρες λογομάχησαν πολύ έντονα και ο Σάουμπεργκερ έφυγε πολύ θυμωμένος. Αργότερα όταν τον ξανακάλεσαν στην Καγκελαρία, δεν πήγε αλλά έφυγε στην Αυστρία.
Όταν το 1938 η Γερμανία προσάρτησε την Αυστρία, αμέσως ο Σαάουμπεργκερ έλαβε μήνυμα από τον Τζούλιους Στράικερ, ότι υπήρχε ρητή διαταγή του Φύρερ, να του παρέχουν ότι ζητήσει. Του έδωσαν δέκα εκατομμύρια μάρκα για να διευθετήσει με τις μεθόδους του την ξν-λεία και τα δάση της Βαυαρίας, της Βόρειας Αυστρίας και της Βοημίας. Ένα μεγάλο εργαστήριο στην Νυρεμβέργη ήταν επίσης διαθέσιμο για τις έρει -του. Εκεί, ο Σάουμπεργκερ, μαζί με τον γιο του Βάλτερ, συνέχισαν τα πειράματα για να εξάγουν ηλεκτρική ενέργεια απευθείας από μια υδρορροή.
Σύντομα τα ηλεκτρικά φαινόμενα άρχισαν να εμφανίζονται, το φορτίο μπορούσε να ενισχυθεί μέχρι τα 50.000 βολτς. Το ότι το νερό μπορούσε να παράγει από μόνο του τόσο μεγάλο φορτίο ήταν κάτι το απίστευτο. Αλλά προς στιγμήν δεν κατέληξε σε κάποια πρακτική χρήση - κι έτσι επέστρεψε για λίγο στην Αυστρία.
Μετά το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το 1943, κάλεσαν τον Σάουμπεργκερ για στρατιωτική υπηρεσία, γιατί ακόμη και οι γέροι έπρεπε να πολεμήσουν. Διορίστηκε διοικητής ενός λόχου αλεξιπτωτιστών(!) στην Ιταλία, αλλά δεν έμεινε για πολύ εκεί, όταν έφτασαν διαταγές από τον Χίμλερ για να παρουσιαστεί στο Κολέγιο των Ες-Ες σιο Ρόζενχάγκελ της Βιέννης.
Όταν έφτασε εκεί, οδηγήθηκε στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Μάουτχάουζεν. Εκεί συναντήθηκε με τον υπασπιστή του Χίμλερ που του έδωσε το μήνυμα: «Σκεφτήκαμε πολύ τις επιστημονικές σου έρευνες και καταλήξαμε ότι είναι πολύ σημαντικές. Μπορείς να διαλέξεις... Ή θα μείνεις στο Μάουτχάουζεν ν' αναλάβεις την διοίκηση μιας επιστημονικής ομάδας από τεχνικούς και φυσικούς που θα σου δώσουμε από τους κρατουμένους, για να κατασκευάσεις μηχανές που θα χρησιμοποιούν την ενέργεια που ανακάλυψες, ή αλλιώς θα σε κρεμάσουμε..
Ο Σάουμπεργκερ, φυσικά δέχτηκε και άρχισε μιά περίοδος εντατικής έρευνας. Υπάρχουν αξιόπιστες μαρτυρίες επιστημόνων που δούλεψαν μαζί του στο Κολέγιο των Ες-Ες στην Βιέννη, ότι ξεκίνησε να τελειοποιεί μοντέλα "ιπτάμενων αντικειμένων" με βιοτεχνολογικά μέσα! Το 1945, ο Σάουμπεργκερ ανακοίνωσε ότι τα λειτουργικά σχέδια για ιπτάμενα οχήματα και υποβρύχια είχαν τελειώσει και μπορούσαν να κατασκευαστούν δυο διαφορετικά μοντέλα.
Με τις νέες μορφές κίνησης και ενέργειας που είχε ανακαλύψει, κατασκεύασε πολλά μοντέλα ιπτάμενων δίσκων, τα οποία λειτούργησαν και πέταξαν, ακόμη και επανδρωμένα, σε μυστικές δοκιμαστικές πτήσεις!
Μεγάλο μυστήριο καλύπτει όλη την υπόθεση, για τους Ιπτάμενους Δίσκους που κατασκεύασαν οι Ναζί... Στο τέλος του πολέμου, εμφανίστηκε μια ομάδα Αμερικανών που φαινόταν να καταλαβαίνει τι συμβαίνει - και κατάσχεσε τα πάντα. Έπειτα από ανακρίσεις, ο Σάουμπεργκερ μπήκε σε "πρόγραμμα προστασίας και παρακολούθησης". Ένα σημαντικό κομμάτι της μηχανής, που κρατούσε μυστικά ο Σάουμπεργκερ σε ένα διαμέρισμα, ανακαλύφθηκε από τις Ρωσικές μυστικές υπηρεσίες.
Ανατίναξαν το διαμέρισμα φεύγοντας, για να μην ανακαλύψει κάποιος άλλος τυχόν πληροφορίες που τους διέφυγαν...
Πολλοί από τους κρατούμενους συνεργάτες του Σάουμπεργκερ ήταν Ρώσοι, που επέστρεψαν στην Σοβιετική Ένωση. Όταν οι Ρώσοι ανέπτυξαν τις διαστημικές ρουκέτες τους, κυκλοφόρησε η πληροφορία ότι είχαν κάνει χρήση κάποιων σχεδίων του Σάουμπεργκερ. Άλλωστε είναι γνωστό ότι πολύ μεγάλο μέρος των τεχνολογικών εξελίξεων που ακολούθησαν μετά τον πόλεμο, οφείλεται στην εκμετάλλευση των Ναζιστικών επιστημονικών προγραμμάτων από τους Συμμάχους.
Στην δεκαετία του '50, ο Σάουμπεργκερ κρατήθηκε παρά την θέληση του στις Η.Π.Α., όπου τον ανάγκασαν να δουλέψει σε ένα μυστικό εργαστήριο στην Αριζόνα. Αργότερα, του επέτρεψαν επιστρέψει στην πατρίδα του.
Πέντε μέρες έπειτα από την επιστροφή στο σπίτι του - στις 25 Σεπτεμβρίου 1958 - ο Βίκτωρ Σάουμπεργκερ πέθανε στο Λιντς (γενέτειρα και του Χίτλερ), σε ηλικία 73 ετών. Έλεγε ξανά και ξανά: «Μου πήραν τα πάντα.Τα πάντα! Δεν μου ανήκει καν ο εαυτός μου…»
Αναδημοσίευση απο http://erevna-epistimi.blogspot.com/
Αν μελετήσουμε τα υδραγωγικά συστήματα των αρχαίων Ρωμαίων, θα παρατηρήσουμε ότι το πόσιμο νερό διοχετευόταν είτε από ξύλινους σωλήνες είτε κατά μήκος φυσικών καναλιών πήλινων ή από πέτρα. Αργότερα, καθώς οι πόλεις μεγάλωναν και οι ανάγκες για νερό αυξάνονταν, έγινε η ατυχής επιλογή να διοχετευθεί το πόσιμο νερό σε μεταλλικά κανάλια.
Άλλες αρχαίες υδροκατασκευές μεγάλου ενδιαφέροντος, ήταν τα υπόγεια αρδευτικά κανάλια που κατασκευάστηκαν στο Ανατολικό Τουρκεστάν. Ήταν λειτουργικά ακόμη και το 1700 - και τα απομεινάρια τους μελετήθηκαν από τον γνωστό εξερευνητή Σβεν Χέντιν. Το νερό έτρεχε σε μεγάλο βάθος σ' αυτά τα κανάλια και έρεε στο σκοτάδι μέχρι τις περιοχές που έπρεπε να αρδευτούν. Ο Σάουμπεργκερ σκέφτηκε ότι αυτή η μέθοδος μεταφοράς του νερού στο σκοτάδι και σε χαμηλές θερμοκρασίες, ήταν ο κύριος λόγος για την γονιμότητα του εδάφους που ποτίζονταν - το χαρακτηριστικό των οάσεων του Ανατολικού Τουρκεστάν. Αυτές και πολλές άλλες ιστορικές παρατηρήσεις, έδειχναν ότι οι άνθρωποι του παλιού καιρού κατείχαν άγνωστες για μας γνώσεις και είχαν μεγαλύτερη κατανόηση για τον αληθινό χαρακτήρα του νερού.
Ο Βίκτωρ Σάουμπεργκερ, κάποια στιγμή έφτασε στο σημείο να σκεφτεί την πιθανότητα παραγωγής καλού πόσιμου νερού με τεχνητό τρόπο. Χρησιμοποιώντας μια μηχανή που θα αντέγραφε τις μεθόδους της Φύσης στην αναδημιουργία και την αναζωογόνηση του νερού, θα ήταν δυνατόν να δημιουργήσει νερό πηγής - και μ' αυτόν τον τρόπο να εφοδιάσει ανθρώπους που δεν θα μπορούσαν να πάρουν φυσικό νερό εξαιτίας της περιβαλλοντικής καταστροφής. «Είναι απελπιστικά σημαντικό να ανακαλύψουμε από την αρχή τους τρόπους της Φύσης για να σωθούν οι άνθρωποι, τα ζώα και η γη από την παρακμή και για να μην πεθάνει ο πλανήτης από τη δίψα». Αυτά ήταν τα λόγια του πολύ πριν παρουσιαστούν τα σημερινά προβλήματα. (Η Τουρκία φαίνεται ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη...)
Ο Σάουμπεργκερ άρχισε να προσπαθεί να αναπαράγει τα φυσικά στάδια από τα οποία περνούν τα στοιχεία του νερού των πηγών. Κατασκεύασε την πρώτη συσκευή διήθησης γύρω στα 1930. Ξεκίνησε με αποστειρωμένο νερό από τον Δούναβη, πρόσθεσε μικρές ποσότητες από συγκεκριμένα μέταλλα, ορυκτά και διοξείδιο του άνθρακα, αφήνοντας το μίγμα να ρέει σε πέτρινους σωλήνες με κυκλωτική σπειροειδή κίνηση στο σκοτάδι, ενώ άφηνε την θερμοκρασία του να πέφτει κάτω από το "υδροβιολογικό μηδέν" (+4°C). Έπειτα από μισ μικρή περίοδο αποθήκευσης, ανέβαζε αργά την θερμοκρασία του νερού στους +8°C. Και τότε το νερό ήταν έτοιμο για : το πιεις. Η φήμη απλώθηκε παντού, όχι ο Σάουμπεργκερ μπορούσε να δημιουργήσει "ζωντανό νερό" και οι άνθρωποι ερχόντουσαν στο σπίτι του για να το δοκιμά σουν. Δείγματα στάλθηκαν από τους δύσπιστους στα εργαστήρια για ανάλυση, όπου αποδείχθηκε ότι το νερό του Σάουμπεργκερ δεν ξεχώριζε καθόλου από το φρέσκο νερό μιας πηγής, τουλάχιστον χημικά...
Τα σχέδια του Σάουμπεργκερ για υγιή πόσιμο νερό, περιελάμβαναν και ανασχεδιασμό των σωλήνων του νερού, φτιαγμένων από νέα υλικά. Ήταν τελείως αντίθετος με τους σιδερένιους και τους τσιμεντένιους σωλήνες, τους οποίους όχι μόνο έκρινε ιδιαίτερα επικίνδυνους, αλλά θεωρούσε ότι προκαλούσαν καρκίνο. Το λάθος υλικό του σωλήνα, προκαλούσε φθορά του από την συνεχή χρήση, αλλά και έδινε ζημιογόνες ιδιότητες στο ίδιο το νερό. Επιπλέον, τα τοιχώματα των σωλήνων του πόσιμου νερού πρέπει να είναι έτσι φτιαγμένα ώστε να "ενθαρρύνουν" την ροή του νερού όπως συμβαίνει και στην Φύση. Ταυτόχρονα έπρεπε να είναι και κακός αγωγός της θερμότητας, όπως το καλό και υγιές ξύλο. Το υγιές και σωστά χρησιμοποιημένο ξύλο, είναι τόσο γερό στον χρόνο όσο και το σίδερο. Επιπλέον, οι σωλήνες πρέπει να περνούν μέσα από μαλακό, αμμώδες έδαφος. Αν η υδρορροή διευθετηθεί με έναν φυσικά σωστό τρόπο - με την μορφή της διπλής περιστροφής - όπωςς ακριβώς συμβαίνει και στις ελεύθερες πηγές και ποτάμια, τότε το νερό που θα διοχετεύεται στα σπίτια των ανθρώπων θα είναι δροσερό, φρέσκο, γεμάτο ενέργεια - και θα περιέχει λιγοστά αέρια. Επίσης, τα παθογονικά βακτήρια θα εξαφανίζονται μέσα σε τέτοιους σωλήνες. Μια μορφή αυτών των σωλήνων κατατέθηκαν το 1934 και ο Σάουμπεργκερ πήρε την πατέντα. Οι προτάσεις του Δρ. Σάουμπεργκερ για την φυσική χρησιμοποίηση του νερού ήταν πολύ αμφιλεγόμενες στους επιστημονικούς κύκλους:
• Το νερό πρέπει να αφήνεται να ρέει και να ωριμάζει στο δικό του φυσικό περιβάλλον που - ανάμεσα σε άλλα πράγματα - προϋποθέτει φυσικά αναπτυγμένο δάσος, που περιέχει πολλών ειδών δέντρα. Κάθε εκτροπή του νερού με αφύσικο τρόπο και κάθε καταστροφή δάσους πρέπει να σταματήσουν, πριν να είναι πολύ αργά.
• Όλες οι υδροροές, από τα μικρά ρυάκια μέχρι τους μεγάλους ποταμούς, πρέπει να έχουν όχθες με δέντρα και θάμνους για να τους παρέχουν φυσική σκιά.
• Οι υδροκατασκευές πρέπει να είναι αρμονικές με τις ανάγκες του νερού και δεν πρέπει να αλλάζουν τις φυσικές μορφές κίνησης του.
• Οι σωλήνες του νερού - και όλες οι άλλες μέθοδοι μεταφοράς νερού - πρέπει να είναι σχεδιασμένοι με τέτοιο τρόπο και από τέτοια υλικά, που να προωθούν την διατήρηση και την ανάπτυξη της ιδιαίτερης βιολογικής ποιότητας του νερού.
Πόσα χρόνια άραγε να απέχουμε από τότε που θα αναλάβουν τις... ΕΥΔΑΠ και τις ΔΕΗ του πλανήτη άνθρωποι με γνώση και φαντασία; (αντί των κοντόφθαλμων κομματικών στελεχών της Ελλάδας...). Πόσο αργεί η εποχή που η πρόληψη αλλά και η θεραπεία πολλών ασθενειών, θα επιτυγχάνεται με τη βελτίωση του δικτύου υδροδότησης; Τότε βέβαια, το νερό που θα τρέχει στις βρύσες δεν α είναι H2Ο, αλλά το ίδιο το "αίμα της γης".
Νέες μορφές κίνησης και ενέργειας
Ο Δρ. Σάουμπεργκερ ασχολήθηκε και με την παραγωγή χρήσιμων μορφών ενέργειας. Μέσα από παρατηρήσεις και πειράματα, είχε εντοπίσει την αντίθεση ανάμεσα στις μεθόδους της Φύσης και της τεχνολογίας των ανθρώπων. Βεβαιωνόταν όλο και πιο πολύ ότι η ανθρώπινη τεχνολογία θα απειλούσε την ζωή του ίδιου του πλανήτη, τον οποίο τον έβλεπε σαν έναν τεράστιο ζωντανό οργανισμό, πάνω στον οποίον εμείς είμαστε οι μικροοργανισμοί του.
«Οι ατμομηχανές και οι μηχανές εσωτερικής καύσης - πάνω στις οποίες στηρίζεται ο σύγχρονος κόσμος - δεν λειτουργούν ούτε στο πενήντα τοις εκατό της απαιτούμενης δραστηριότητας. ΙΙερισσότερη από την μισή ενέργεια που χρησιμοποιούν, καταστρέφεται ή αχρηστεύεται. Γιατί λειτουργούν τόσο άσχημα; Η Φύση μας δίνει την απάντηση: Γιατί χρησιμοποιούμε λάθος μορφή κίνησης...»
Η μορφή_κίνησης που δημιουργεί, αναπτύσσει, εξαγνίζει και «μεγαλώνει, είναι η "υπερβολική σπειροειδής κίνηση", που εξωτερικά είναι φυγόκεντρη και εσωτερικά κινείται προς το κέντρο. Την συναντούμε παντού στην Φύση: στις σπείρες τθ)ν νεφελωμάτων του διαστήματος, στην κίνηση του ηλιακού μας συστήματος, στον σχηματισμό του γαλαξία, στην φυσική ροή του νερού, στην κυκλοφορία του αίματος, στα ρεύματα του αέρα.
Από την άλλη, η καταστροφική και διαλυτική μορφή κίνησης στην Φύση έχει την αντίθετη φορά, από το κέντρο προς τα έξω, προς την περιφέρεια - σε ευθείες γραμμές. Τα στοιχεία εξαναγκάζονται να κινηθούν έξω από το κέντρο. Το μέσο πρώτα αδυνατίζει κι έπειτα διαλύεται και καταστρέφεται.
Η περιστροφική κίνηση προς τα μέσα - η «υπερβολική σπειροειδής κίνηση» - είναι συνώνυμη με την πτώση της θερμοκρασίας, την συστολή, τη συγκέντρωση. Η αντίστροφη κίνηση είναι συνώνυμη με την άνοδο της θερμοκρασίας, την θερμότητα, την διαστολή, την επέκταση, την έκρηξη.
Ολόκληρη η σύγχρονη τεχνολογία μας βασίζεται πάνω στην ιδέα της κατάρρευσης, στο μέσο της θερμότητας, της ανάφλεξης, της έκρηξης, της προέκτασης... Ο Σάουμπεργκερ συμπέρανε ότι τα ζημιογόνα και φτωχά αποτελέσματα της σύγχρονης τεχνολογίας, προέρχονται από την αντίσταση της Φύσης στην επιθυμία του ανθρώπου για καταστροφή και αποσύνθεση! Τα προβλήματα των μεγάλων θερμοκρασιών, η αντίσταση του αέρα, το φράγμα του ήχου, είναι επιβεβαιώσεις ότι ο άνθρωπος βρίσκεται σε λάθος μονοπάτι.
«Η τεχνολογία μας, οδηγεί στον θάνατο! Σπαταλά κάρβουνο κα πετρέλαιο, τα οποία έχουν πιο σημαντικούς οικολογικούς ρόλους από το να καίγονται σε avόητεc μηχανές, που αναλώνουν τα υλικά και που δηλητηριάζουν και μολύνουν όλο μας το περιβάλλον.»! Αυτές τις απόψεις εξέφραζε ο Σάουμπεργκερ, την δεκαετία τ 1930, όταν καμιά μεγάλη οικολογική καταστροφή δεν ήταν ακόμη ορατή σων ορίζοντα...
Πρότεινε έναν άλλο τρόπο- μιά βιοτεχνολογική μέθοδο - παραγωγής ενέργειας. Μια μέθοδο που θα χρησιμοποιεί την κυκλοειδή μορφή κίνησης, για την θετική παραγωγή ενέργειας από τον αέρα και το νερό. Σύμφωνα με τον παράξενο προφήτη, sη διάσπαση του ατόμου και η ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας οδηγεί το μέλλον των κοινωνιών μας στην απόλυτη καταστροφή.
«Οι θεωρίες του Αϊνστάιν για την απόκτηση ενέργειας από την διάσπαση του ατόμου, είναι μιά προσβολή ενάντια στην Φύση. Ένας βιασμός της... Μπορούμε όμως να κάνουμε χρήση της ατομικής ενέργειας μέσω της βιοτεχνολογίaς της σύντηξης...»
' Ο Σάουμπεργκερ θέλησε να μιμηθεί την σύντηξη που συμβαίνει στη Φύση με τον σχεδιασμό των μηχανημάτων του που ονόμασε ';μηχανές σύντηξης". Yποστήριζε_ότι ήταν μοναδικές γιατί δεν χρειάζονταν καύσιμα! «Όλα τα καταστροφικά συστήματα είναι βασισμένα πάνα σε κινητήρες έκρηξης, αλλά οι κινητήρες σύντηξης δημιουργούν την δική τους πηγή ενέργειας, με την διαμαγνητική χρήση του νερού και του αέρα. Δεν χρειάζονται άνθρακα, πετρέλαιο, ουράνιο ή ενέργεια από την διάσπαση του ατόμου, γιατί μπορούν να παράγουν τψ δική τονς ενέργεια (ατομική) με βιολογικά μέσα και σε ανεξάντλητη ποσότητα - σχεδόν χα-, ρίς καθόλου κόστος. Η ενέργεια μπορεί να είναι Βιο-ηλεκτρική, δηλαδή καταστροφική, ή Βιο-μαγννητική, δη λαδή αναζαογονητική...»,
Ο Σάουμπεργκερ εστίασε όλο του το ενδιαφέρον στην κατασκευή μιας μηχανής για να παράγει ενέργεια απευθείας από νερό και αέρα. Εργάστηκε πάνω σ' αυτό το 1932 μαζί με τον Δρ. Βίντερ, ένα μηχανικό από την Βιέννη. Είναι γνωστό ότι κατασκεύασαν δύο τέτοια μοντέλα, από τα οποία το ένα καταστράφηκε, γιατί εκτινάχτηκε στο ταβάνι του εργαστηρίου! Δεν μπόρεσε να ελέγξει την τεράστια ποσότητα ενέργειας που δημιούργησε. Εφ' όσον δεν εμπιστεύτηκε τον τρόπο κατασκευής σε κανέναν και πειραματιζόταν συνήθως μόνος, τα αποτελέσματα και οι λεπτομέρειες αυτών των παράξενων ερευνών δεν είναι γνωστά. Πιστεύεται ότι έχουν καταλήξει στα χέρια των ΗΠΑ...
■ Μια συνάντηση με τον Χίτλερ
Στα μέσα της δεκαετίας του '30, ο Αδόλφος Χίτλερ άκουσε για τον Αυστριακό με τις πρωτότυπες ιδέες για την τεχνολογία και τις παράξενες εφευρέσεις του. Τον προσκάλεσε σε μιά συνάντηση, μέσω της Γερμανικής πρεσβείας. Ο Σάουμπεργκερ παρουσιάστηκε ανακαλύπτοντας ότι ο Γερμανός Καγκελάριος ήταν πάρα πολύ καλά ενημερωμένος για το έργο του και για τις έρευνές του.
Ο Χίτλερ του ζήτησε μιά λεπτομερή εξήγηση των ιδεών και των πειραμάτων του και ο Σάουμπεργκερ μίλαγε χωρίς διακοπή για μία ώρα. Περιέγραψε τα λάθη των συγχρόνων τεχνολόγων, τους κινδύνους που εγκυμονούσαν οι μέθοδοι τους για την φύση, αλλά και τις ατέλειες που παρουσίαζε το τετραετές επιστημονικό πρόγραμμα του Χίτλερ.
Όταν τελείωσε, ο Χίτλερ τον ρώτησε: «Με τι θα αντικαταστήσεις τις γεννήτριες και τις μεθόδους που χρησιμοποιούμε σήμερα;» Ο Σάουμπεργκερ απάντησε: «Δώσε μου εγκαταστάσεις και προσωπικό - και τα υλικά που θα χρειαστώ - και σε λίγους μήνες θα δεις τις μεθόδους μου για την παραγωγή ενεργείας. Τότε θα μπορείς να αποφασίσεις μόνος σου ποια είναι η πιο αποτελεσματική και η πιο σωστή μέθοδος, με τις καλύτερες προοπτικές για το Μέλλον...» -«Και ποια θα είναι η πηγή των καυσίμων μα τις γεννήτριες σου;...» Νερό και αέρας. Περιέχουν όλη την ενέργεια που χρειαζόμαστε... '.
Τότε ο Χίτλερ έδωσε διαταγή στον γραμματέα της κυβέρνησης: «Δώστε σ' αυτόν τον Αυστριακό - που έχει ιδέες που με ενδιαφέρουν πολύ - όλα όσα χρειάζεται για να αποδείξει ότι έχει δίκιο....»
Μόλις ο Σάουμπεργκερ αποχώρησε, ο διευθυντής του "Επιστημονικού Ινστιτούτου Κάιζερ" αλλά και υφυπουργός, Φρίντριχ Βίλουν - ο οποίος είχε παρακολουθήσει την συζήτηση - πλησίασε τον Σάουμπεργκερ και τον κατηγόρησε ότι προσπαθούσε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Χίτλερ για να του βάλει «ανόητες ιδέες" στο μυαλό. Οι δυο άντρες λογομάχησαν πολύ έντονα και ο Σάουμπεργκερ έφυγε πολύ θυμωμένος. Αργότερα όταν τον ξανακάλεσαν στην Καγκελαρία, δεν πήγε αλλά έφυγε στην Αυστρία.
Όταν το 1938 η Γερμανία προσάρτησε την Αυστρία, αμέσως ο Σαάουμπεργκερ έλαβε μήνυμα από τον Τζούλιους Στράικερ, ότι υπήρχε ρητή διαταγή του Φύρερ, να του παρέχουν ότι ζητήσει. Του έδωσαν δέκα εκατομμύρια μάρκα για να διευθετήσει με τις μεθόδους του την ξν-λεία και τα δάση της Βαυαρίας, της Βόρειας Αυστρίας και της Βοημίας. Ένα μεγάλο εργαστήριο στην Νυρεμβέργη ήταν επίσης διαθέσιμο για τις έρει -του. Εκεί, ο Σάουμπεργκερ, μαζί με τον γιο του Βάλτερ, συνέχισαν τα πειράματα για να εξάγουν ηλεκτρική ενέργεια απευθείας από μια υδρορροή.
Σύντομα τα ηλεκτρικά φαινόμενα άρχισαν να εμφανίζονται, το φορτίο μπορούσε να ενισχυθεί μέχρι τα 50.000 βολτς. Το ότι το νερό μπορούσε να παράγει από μόνο του τόσο μεγάλο φορτίο ήταν κάτι το απίστευτο. Αλλά προς στιγμήν δεν κατέληξε σε κάποια πρακτική χρήση - κι έτσι επέστρεψε για λίγο στην Αυστρία.
Μετά το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το 1943, κάλεσαν τον Σάουμπεργκερ για στρατιωτική υπηρεσία, γιατί ακόμη και οι γέροι έπρεπε να πολεμήσουν. Διορίστηκε διοικητής ενός λόχου αλεξιπτωτιστών(!) στην Ιταλία, αλλά δεν έμεινε για πολύ εκεί, όταν έφτασαν διαταγές από τον Χίμλερ για να παρουσιαστεί στο Κολέγιο των Ες-Ες σιο Ρόζενχάγκελ της Βιέννης.
Όταν έφτασε εκεί, οδηγήθηκε στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Μάουτχάουζεν. Εκεί συναντήθηκε με τον υπασπιστή του Χίμλερ που του έδωσε το μήνυμα: «Σκεφτήκαμε πολύ τις επιστημονικές σου έρευνες και καταλήξαμε ότι είναι πολύ σημαντικές. Μπορείς να διαλέξεις... Ή θα μείνεις στο Μάουτχάουζεν ν' αναλάβεις την διοίκηση μιας επιστημονικής ομάδας από τεχνικούς και φυσικούς που θα σου δώσουμε από τους κρατουμένους, για να κατασκευάσεις μηχανές που θα χρησιμοποιούν την ενέργεια που ανακάλυψες, ή αλλιώς θα σε κρεμάσουμε..
Ο Σάουμπεργκερ, φυσικά δέχτηκε και άρχισε μιά περίοδος εντατικής έρευνας. Υπάρχουν αξιόπιστες μαρτυρίες επιστημόνων που δούλεψαν μαζί του στο Κολέγιο των Ες-Ες στην Βιέννη, ότι ξεκίνησε να τελειοποιεί μοντέλα "ιπτάμενων αντικειμένων" με βιοτεχνολογικά μέσα! Το 1945, ο Σάουμπεργκερ ανακοίνωσε ότι τα λειτουργικά σχέδια για ιπτάμενα οχήματα και υποβρύχια είχαν τελειώσει και μπορούσαν να κατασκευαστούν δυο διαφορετικά μοντέλα.
Με τις νέες μορφές κίνησης και ενέργειας που είχε ανακαλύψει, κατασκεύασε πολλά μοντέλα ιπτάμενων δίσκων, τα οποία λειτούργησαν και πέταξαν, ακόμη και επανδρωμένα, σε μυστικές δοκιμαστικές πτήσεις!
Μεγάλο μυστήριο καλύπτει όλη την υπόθεση, για τους Ιπτάμενους Δίσκους που κατασκεύασαν οι Ναζί... Στο τέλος του πολέμου, εμφανίστηκε μια ομάδα Αμερικανών που φαινόταν να καταλαβαίνει τι συμβαίνει - και κατάσχεσε τα πάντα. Έπειτα από ανακρίσεις, ο Σάουμπεργκερ μπήκε σε "πρόγραμμα προστασίας και παρακολούθησης". Ένα σημαντικό κομμάτι της μηχανής, που κρατούσε μυστικά ο Σάουμπεργκερ σε ένα διαμέρισμα, ανακαλύφθηκε από τις Ρωσικές μυστικές υπηρεσίες.
Ανατίναξαν το διαμέρισμα φεύγοντας, για να μην ανακαλύψει κάποιος άλλος τυχόν πληροφορίες που τους διέφυγαν...
Πολλοί από τους κρατούμενους συνεργάτες του Σάουμπεργκερ ήταν Ρώσοι, που επέστρεψαν στην Σοβιετική Ένωση. Όταν οι Ρώσοι ανέπτυξαν τις διαστημικές ρουκέτες τους, κυκλοφόρησε η πληροφορία ότι είχαν κάνει χρήση κάποιων σχεδίων του Σάουμπεργκερ. Άλλωστε είναι γνωστό ότι πολύ μεγάλο μέρος των τεχνολογικών εξελίξεων που ακολούθησαν μετά τον πόλεμο, οφείλεται στην εκμετάλλευση των Ναζιστικών επιστημονικών προγραμμάτων από τους Συμμάχους.
Στην δεκαετία του '50, ο Σάουμπεργκερ κρατήθηκε παρά την θέληση του στις Η.Π.Α., όπου τον ανάγκασαν να δουλέψει σε ένα μυστικό εργαστήριο στην Αριζόνα. Αργότερα, του επέτρεψαν επιστρέψει στην πατρίδα του.
Πέντε μέρες έπειτα από την επιστροφή στο σπίτι του - στις 25 Σεπτεμβρίου 1958 - ο Βίκτωρ Σάουμπεργκερ πέθανε στο Λιντς (γενέτειρα και του Χίτλερ), σε ηλικία 73 ετών. Έλεγε ξανά και ξανά: «Μου πήραν τα πάντα.Τα πάντα! Δεν μου ανήκει καν ο εαυτός μου…»
Αναδημοσίευση απο http://erevna-epistimi.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου