Η ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥΣ ΛΑΜΠΤΗΡΕΣ

Βλαβερό το φως των λαμπτήρων εξοικονόμησης ενέργειας

(Προσέξτε στο τρίτο μέρος της ανάρτησης την επίδραση του λευκού φωτός των νέων λαμπτήρων στην μείωση της μελατονίνης.Κοιτάξτε στην φωτογραφία)




Αφιέρωμα-φάκελος: το Φως στη Ζωή μας

Δεν πρέπει να χαθούν οι λάμπες πυρακτώσεως!

Επιστήμονες επισημαίνουν: βλάπτει τα μάτια και την υγεία μας το φως των λαμπτήρων εξοικονόμησης ενέργειας .






μέρος 1ο

Οι λαμπτήρες πυρακτώσεως έπεσαν θύματα της μανίας "υπερθέρμανσης" -που δεν υφίσταται καν ως φαινόμενο- και έχει ήδη δρομολογηθεί η απόσυρση και απαγόρευση τους. Όμως το φως των λαμπτήρων εξοικονόμησης ενέργειας επιβαρύνει την υγεία μας!

γράφει η Βίκυ Χρυσού

Μετά την είδηση σταδιακής απόσυρσης και απαγόρευσης των λαμπτήρων πυρακτώσεως με απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρχής γενομένης τον Ιανουάριο που μας πέρασε με την απόσυρση αυτής των 100W, οι καταναλωτές έσπευσαν να αγοράσουν τις τελευταίες διαθέσιμες λάμπες από τα ράφια των super market.

Στις 7 Ιανουαρίου 2009 η βρετανική εφημερίδα Daily Mail ανέφερε σε σχετικό άρθρο της:
"Εκατοντάδες μεγάλα super Market ξεπούλησαν τα αποθέματα τους σε λαμπτήρες πυρακτώσεως μετά από ένα κύμα αγορών πανικού."

Ποιος θα περίμενε μια τέτοια θερμή αντίδραση από έναν λαό που δεν συνηθίζει τέτοιου τύπου αντιδράσεις? Μπορεί να μην τις συνηθίζει για άλλα θέματα, αλλά όταν κάποιος πάει να εισβάλει απρόσκλητος και να περιορίσει τις προσωπικές ελευθερίες και επιλογές του μέσα στο "κάστρο" του, τότε σαφώς και αντιδρά άμεσα... Αντίθετα οι νομοταγείς γερμανόφωνοι λαοί, σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού ZeitenSchrift, σχεδόν δεν πληροφορήθηκαν καν το γεγονός πως πρόκειται να απαγορευτούν οι λάμπες πυρακτώσεως...

Στη χώρα μας, η πράξη έδειξε επίσης, πως άρχισαν να εξαφανίζονται οι λάμπες πυρακτώσεως από τα ράφια των super market -ειδικά όσων συνεργάζονται στενά και προβάλλονται ως "περιβαλλοντικά ευσυνείδητες επιχειρήσεις" από τις σελίδες "ενεργειακής σήμανσης" της Greenpeace, η οποία ηγείται θα λέγαμε της μανίας ενάντια στις λάμπες πυρακτώσεως...

Επιπλέον έγινε αρκετός λόγος μεν για την απαγόρευση, ιδίως στο διαδίκτυο, αλλά από την επικροτούσα πλευρά κυρίως... Την πλευρά δηλαδή που εκπροσωπεί την "επίσημη" γραμμή που μετρά την απαγόρευση στις "επιτυχίες" για τη "διάσωση του κλίματος". Αυτό δε που ενόχλησε περισσότερο τους σχολιαστές σχετικών άρθρων φαίνεται πως δεν είναι η ουσία του γεγονότος, αλλά ο τρόπος επιβολής του μέτρου με την "φασιστικού τύπου" απαγόρευση και περιορισμό της ελευθερίας του καταναλωτή...

Σίγουρα ποτέ και κανενός είδους απαγόρευση δεν βελτίωσε κάποιο πρόβλημα, αλλά εδώ πρόκειται για συστηματική μονόπλευρη παραπληροφόρηση και απόκρυψη των σοβαρότατων κινδύνων των λαμπτήρων εξοικονόμησης ενέργειας, οι οποίοι επιβάλλονται "άνωθεν" και σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σταθώ.

Σύμφωνα με σφυγμομετρήσεις, παρά την εκτεταμένη διαφήμιση και προβολή των λαμπτήρων εξοικονόμησης ενέργειας (ΛΕΕ), μέχρι σήμερα στην ΕΕ μόνο ο ένας στους επτά λαμπτήρες είναι ΛΕΕ. Ίσως γι΄αυτό πέρασαν πλέον σε πιο ... δραστικά μέτρα... για την σταδιακή επιβολή τους ως αποκλειστικό μέσο φωτισμού.

Βέβαια δεν είναι καθόλου περίεργο που οι καταναλωτές δεν προτιμούν τις ΛΕΕ καθώς το φως τους είναι ψυχρό και όχι θερμό και ευχάριστο όπως αυτό των λαμπτήρων πυρακτώσεως.
Πλήρης στοίχιση
Η αιτία για τη διαφορά αυτή οφείλεται στο γεγονός, πως οι λάμπες πυρακτώσεως, όπως και το απλό κεράκι, εκπέμπουν ένα φυσικό φάσμα φωτός, το οποίο γνωρίζουμε και από τον ήλιο. Στο φυσικό αυτό φάσμα φωτός περιλαμβάνονται όλα τα μέρη του ορατού φωτός, γι΄αυτό και μιλάμε για φως πλήρους φάσματος. Αντίθετα οι λάμπες φθορισμού, στις οποίες συγκαταλέγονται και οι περισσότερες ΛΕΕ, εκπέμπουν μονάχα ξεκομμένες ακμές από το φάσμα ορατού φωτός. Αυτό εξηγεί τη δυσαρμονία και την ενόχληση που προκαλεί το φως τους. Σε σχετικές μετρήσεις δεν παρουσιάζεται μία ολοκληρωμένη αρμονική σειρά, αλλά μόνο μεμονωμένες ιδιαίτερα υψηλές συχνότητες φωτός. (βλέπε γραμμική απεικόνιση στη σχετική εικόνα)

Το ίδιο ισχύει και για κάθε λάμπα που χαρακτηρίζεται "πλήρους φάσματος", "θερμού φωτισμού", "τύπου ημέρας", ή "biolight", καθώς ο προσδιορισμός τους βασίζεται απλά και μόνο στη χρωματική απόχρωση του φωτός που εκπέμπουν, αλλά -σαν συχνότητες φωτός- δεν έχουν καμία σχέση με το φως του ήλιου.

Θα αναρωτιέται κανείς για ποιο λόγο γίνεται τόσος θόρυβος για το φωτισμό... Φτάνει να φέγγει αρκετά στο σκοτάδι και δεν μας ενδιαφέρει τόσο τι είδους φως δίνει η πηγή φωτισμού, θα έλεγε ίσως κάποιος...

Κάτι τέτοιο θα δήλωνε πιθανότατα μόνο όποιος δεν γνωρίζει -και σίγουρα θα είναι πολλοί δυστυχώς...- πως το φως αποτελεί βασική, ίσως τη βασικότερη, τροφή του οργανισμού μας! Αυτή είναι εκτίμηση της σχετικά νέας επιστήμης της "Φωτο-ιατρικής" και της "χρονο-βιολογίας", η οποία στηρίζεται σε βασικούς κανόνες της κβαντικής φυσικής.

Το φως καθορίζει όχι μόνο την ορμονική ισορροπία στον οργανισμό μας, αλλά και τη λειτουργία των κυττάρων μας. Ο λάθος φωτισμός σε λάθος χρονική στιγμή της ημέρας αποδιοργανώνει αυτές τις βασικές διαδικασίες της ζωής.

Το πόσο μεγάλες είναι οι βλάβες που προκαλούνται από τα φωτιστικά μέσα είναι δύσκολο να μετρηθούν, διότι ο οργανισμός μας διαθέτει μία δυνατότητα αδιάκοπης αναζωογόνησης και αποκατάστασης. Για να καθοριστεί λοιπόν έστω και κατά προσέγγιση η βλάβη, θα έπρεπε να γνωρίζουμε πόσο γρήγορα ξεπερνά και συνέρχεται ο κάθε οργανισμός ξεχωριστά από τέτοια επιβάρυνση. Πράγμα πρακτικά αδύνατο...

Περισσότερο ακόμη αδύνατο για την εποχή μας, όπου η ιατρική έχει πάψει να αποτελεί την "τέχνη της θεραπείας" και εργάζεται "αυστηρά επιστημονικά", δηλαδή με βάση τη φυσική... Σε αυτή τη σχέση αναφερόμενος είπε κάποτε ο ιδρυτής της ψυχοσωματικής ιατρικής, Thure von Uexkull:

"Οι φυσικοί από καιρό πιστεύουν και πάλι στην ύπαρξη του αγαθού Θεού- μόνο οι γιατροί συνεχίζουν να πιστεύουν στους φυσικούς."

Έτσι, όπως αναφέρει πρόσφατο άρθρο του περιοδικού zeitenSchrift, τις τοξικές επιδράσεις του φωτός μπορεί κανείς να διαβάσει μέσα από μελέτες που αναφέρονται σε κυτταρικές μελέτες ή επιδημιολογικές αναφορές. Ο γιατρός και φωτο-βιολόγος Andreas Wunsch, σε εκτενέστατη τοποθέτηση του οποίου θα αναφερθώ σε επόμενη ανάρτηση, προειδοποιεί χαρακτηριστικά:

"Το γεγονός πως οι μοντέρνοι πληθυσμοί ανθρώπων είναι εκτεθειμένοι κατά κύριο λόγο σε συνθήκες τεχνητού φωτισμού -στα αστικά κέντρα φτάνει μάλιστα το ποσοστό του 95% του χρόνου τους- θέτει κατά πρώτον το σοβαρό ερώτημα, εάν μπορεί κανείς να ισχυρίζεται (?) πως σε περιπτώσεις οργανικών βλαβών που σχετίζονται με την επίδραση του φωτός (φωτοευαισθησία...) είναι ο ήλιος ο κύριος παράγοντας πρόκλησης τους. Αυτό ακριβώς συμβαίνει στον καρκίνο του δέρματος, κατά την ανάπτυξη του καταρράκτη και τον εκφυλισμό της ωχράς κηλίδας, -πάθηση από την οποία πάσχει πλέον το ένα τρίτο των ανθρώπων άνω των 65 στις ανεπτυγμένες χώρες."

Μολονότι το τεχνητό φως κυριαρχεί στη ζωή μας, η επίδραση του στην υγεία μας δεν είχε γίνει αντικείμενο συγκεκριμένης έρευνας μέχρι πρόσφατα.

Το γεγονός πως η ψυχή μας αντιδρά στην ποιότητα του φωτός αποδείχτηκε όμως σε σειρά ερευνών που έγιναν σε σχολικές αίθουσες δημοτικού σχολείου του Αμβούργου, όπου οι δάσκαλοι είχαν στη διάθεση τους σύστημα φωτισμού με ρυθμιζόμενη ένταση, αλλά και χρωματική απόχρωση του φωτός. Το ανοιχτόχρωμο, ψυχρό λευκό φως "ξύπναγε" τη νοητική δραστηριότητα των μαθητών, ενώ το κοκκινωπό χαμηλό φως τους ηρεμούσε.

Για ένα ολόκληρο χρόνο ερευνητές της πανεπιστημιακής κλινικής του Αμβούργου συνέκριναν τις επιδόσεις των μαθητών στις αίθουσες "δυναμικού φωτισμού", με αυτές των μαθητών σε αίθουσες με κλασικό φωτισμό. Αποτέλεσμα? Σε συνθήκες "δυναμικού φωτισμού" η ταχύτητα ανάγνωσης είχε αυξηθεί κατά 35%. Επιπλέον δεν επηρεάστηκε θετικά μόνο η συγκέντρωση και η προσοχή των μαθητών, με τη χρήση κατάλληλης επιλογής φωτισμού, αλλά μειώθηκε και το φαινόμενο της ενοχλητικής υπερκινητικότητας...


Το αφιέρωμα θα παρατεθεί σε αρκετές συνέχειες. Μείνετε συντονισμένοι για να γνωρίσετε κρυμμένες αλήθειες που αφορούν την υγεία και το Φως στη ζωή μας...

Εικόνες: περιοδικό ZeitenSchrift και google image search

Σημειώσεις:
Jakob Johann von Uexküll, το 1903 via wikipedia -Ιδρυτής του ινστιτούτου περιβαλλοντικής έρευνας στη Γερμανία (Institut für Umweltforschung), και θεμελιωτής του όρου "περιβάλλον" στα πλαίσια του biosemiotics -πατέρας του Thure von Uexküll

μέρος 2ο

γράφει η Βίκυ Χρυσού

Μπορεί, όπως αναφέρθηκε στο 1ο μέρος, ο δυναμικός φωτισμός να βοήθησε στις μαθητικές επιδόσεις στα σχολεία του Αμβούργου, όμως η επίδραση του τεχνητού φωτισμού στην ορμονική ισορροπία του οργανισμού μας, είναι σαφώς λιγότερο θετική.

Έτσι ασθένειες που σχετίζονται με τις ορμονικές διαταραχές, όπως: καρδιακά νοσήματα, προβλήματα στην κυκλοφορία του αίματος, διαβήτης ή ακόμη και καρκίνος ολοένα και αυξάνουν.

Σύμφωνα με αναφορές του περιοδικού Zeitenschrift, νεότερες έρευνες δείχνουν στενή σχέση ανάμεσα στον καρκίνο του μαστού και την επίδραση του τεχνητού φωτός. Μάλιστα υπάρχουν βάσιμες υποψίες που συσχετίζουν επίσης τον καρκίνο του παχέος εντέρου και τον καρκίνο του προστάτη με τον τεχνητό φωτισμό. (σημ. στην εικόνα: εννοείται: "ψυχρό λευκό φως....")

Ήδη από το 1987 προειδοποιούσε ο Αμερικανός ερευνητής στο χώρο του καρκίνου, Richard Stevens, πως ο τεχνητός φωτισμός τη νύχτα, μπορεί να προκαλέσει καρκίνο στον άνθρωπο. Αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή με την ύπαρξη φωτός κατά τη διάρκεια της νύχτας, αποδιοργανώνεται το εσωτερικό μας ρολόϊ (ο βιορυθμός μας) και παράγει πολύ λιγότερη μελατονίνη, η οποία επηρεάζει την παραγωγή ορμονών στον οργανισμό μας.

"Η μελατονίνη και ο καρκίνος του στήθους συνδέονται στενά: Από τη μία πλευρά η μελατονίνη επιβραδύνει την ανάπτυξη κακοηθών όγκων. Από την άλλη μειώνει την παραγωγή οιστρογόνων. Όταν παράγεται λιγότερη μελατονίνη αυξάνεται το επίπεδο των οιστρογόνων. Και τα οιστρογόνα με τη σειρά τους παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη καρκίνου του στήθους", λέει ο καθηγητής Stevens.

Στην ιατρική πανεπιστημιακή σχολή του Harvard, υπάρχουν διαθέσιμα τα στοιχεία σχετικά με την υγεία 120.000ων νοσοκόμων, οι οποίες κάθε χρόνο συμπλήρωναν εκ νέου ερωτηματολόγια σχετικά με την υγεία τους. Πράγματι: όσο πιο συχνά εργαζόταν σε νυχτερινή βάρδια οι νοσοκόμες, τόσο συχνότερη ήταν η εμφάνιση καρκίνου του μαστού ανάμεσα σε αυτές.
Οι αιματολογικές εξετάσεις τους έδειξαν πως πράγματι οι εργαζόμενες τη νύχτα νοσοκόμες είχαν λιγότερη μελατονίνη και μεγαλύτερη ποσότητα οιστρογόνων στο αίμα τους.

(εικόνα από το Zeitenschrift: το φάσμα του ορατού φωτός είναι γεμάτο πληροφορίες. Ανάμεσα φαίνονται ευδιάκριτα οι γραμμές Frauenhofer, σαν μαύρα κενά που μοιάζουν με γραμμικό κώδικα.)

Ανάλογο ήταν και το αποτέλεσμα μελέτης ανάμεσα σε τυφλές και ικανές στην όραση γυναίκες: οι τυφλές γυναίκες ασθενούσαν λιγότερο συχνά από καρκίνο του στήθους.

Μάλιστα στο Ινστιτούτο Εργασιακής & Κοινωνικής Ιατρικής και Υγιεινής της πανεπιστημιακής κλινικής της Κολωνίας, αξιολόγησαν επιπλέον 30 μελέτες που αφορούσαν τη σχέση μεταξύ καρκίνου και εργασίας σε βάρδιες, με ιδιαίτερη βαρύτητα σε εξωγενείς παράγοντες όπως το φως.

Ένα κεντρικό συμπέρασμα αυτών των μετα-αναλύσεων είναι, πως στις δύο ομάδες που ερευνήθηκαν -ιπτάμενο προσωπικό και προσωπικό βάρδιας- υπήρχε σημαντική αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου, όπου μάλιστα οι αεροσυνοδοί παρουσίαζαν ιδιαίτερη επιβάρυνση, με ποσοστό 70% για τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνο του μαστού και 40$ για την εμφάνιση καρκίνο του προστάτη.

Ακόμη σημαντικότερη φαίνεται να είναι η έρευνα του καθηγητή Stevens σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Χάιφα, η οποία δημοσιεύτηκε το Φεβρουάριο του 2009. Στην εργασία αυτή συγκεντρώθηκαν στοιχεία σχετικά με τον καρκίνο του προστάτη από 164 διαφορετικά έθνη και δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στις συνθήκες φωτισμού και την κατανάλωση ρεύματος αυτών των χωρών. Η αρχική τους υπόνοια επιβεβαιώθηκε:

30% μεγαλύτερα ποσοστά καρκίνου του προστάτη εμφανίζονται σε χώρες με τεχνητό νυχτερινό φωτισμό που ξεπερνά το μέσο όρο. Μάλιστα οι χώρες με τον υψηλότερο δείκτη νυχτερινού φωτισμού, παρουσίαζαν μέχρι και 80% μεγαλύτερη συχνότητα καρκίνων του προστάτη!

Το μπλε φως και το εσωτερικό μας ρολόι

Το γεγονός πως ειδικά οι λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας -όπως και όλες οι λάμπες φθορισμού- εμφανίζουν στο φάσμα φωτός τους ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό μπλε και είναι γενικά πολύ πιο φωτεινές από τις λάμπες πυρακτώσεως, παίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση καρκίνου, διότι ειδικά αυτό το μπλε φάσμα φωτός είναι που εμποδίζει και μειώνει την παραγωγή μελατονίνης στον οργανισμό.

Ο καθηγητής Dieter Kunz, προϊστάμενος της Ψυχιατρικής Πανεπιστημιακής Κλινικής Charite προειδοποιεί συγκεκριμένα για τους κινδύνους από τους λαμπτήρες φθορισμού λέγοντας:

"Με κοινές λάμπες, τις οποίες διαθέτει ο κάθε ένας μας στο σπίτι ή στο μπάνιο του, μπορέσαμε να αποδείξουμε πως μέσα σε δέκα λεπτά μειώνεται χαρακτηριστικά η παραγωγή μελατονίνης στο σώμα."

Για το λόγο αυτό μιλούν ολοένα και περισσότεροι ερευνητές για τον "κίνδυνο από το μπλε φως". Ακόμη και οι πιο σύγχρονες λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας που υπόσχονται πιο θερμό φως, περιέχουν στο φάσμα τους πολύ μεγάλο ποσοστό ακόμη μπλε χρώματος.

Ο σχεδιαστής φωτισμού και ηλεκτρολόγος μηχανικός καθηγητής Heinrich Kramer, από το Πανεπιστήμιο του Aachen στη Γερμανία, τονίζει:

"Μέσα στη λάμπα (εξοικονόμησης ενέργειας) είναι και παραμένει πάντα το ίδιο ποσοστό μπλε φάσματος, οπότε και το βλαβερό μέρος τους είναι το ίδιο, άσχετα εάν το χρώμα του φωτός της λάμπας που αγοράζω είναι ζεστό-λευκό ή ουδέτερο-λευκό ή λευκό-ημέρας."

Αντίθετα το κοκκινωπό φως των λαμπτήρων πυρακτώσεως δεν επηρεάζει πρακτικά την ορμονική ισορροπία του οργανισμού.
Αυτό το γεγονός έγινε γνωστό μόλις το 2002. Μέχρι τότε οι επιστήμονες πίστευαν πως στον αμφιβληστροειδή χιτώνα υπάρχουν μόνο δύο ειδών υποδοχείς -τα ραβδία και τα κωνία-, όμως τότε ανακάλυψαν διάφορες ερευνητικές ομάδες, πως υπάρχει και ένας τρίτος τύπος υποδοχέα, ο οποίος μετρά αποκλειστικά τη φωτεινότητα και αντιδρά ειδικά στο μπλε μέρος του φωτός!

Αυτός είναι ένας ιδιοφυής μηχανισμός της φύσης που εξυπηρετεί τη ρύθμιση των ορμονικών διαδικασιών του σώματος, που υπόκεινται στον κύκλο ημέρας/νύχτας (κυρκαδικός ρυθμός) και την εναλλαγή των εποχών του έτους. Στη διάρκεια του έτους -και ανάλογα με την εποχή- αλλάζει και η ποιότητα του ηλιακού φωτός. Η αλλαγή αφορά ειδικά το φάσμα της υπέρυθρης ακτινοβολίας, την οποία εμείς αντιλαμβανόμαστε ως ζέστη και το φάσμα της υπεριώδους ακτινοβολίας (UV), την οποία δεν μπορούμε να αντιληφθούμε.

Μια πολύ μεγάλη δόση ακτινοβολίας UV προκαλεί, πέρα από το έγκαυμα στο δέρμα και μείωση των ορμονών που εκκρίνει η υπόφυση στο αίμα.

Το υπεριώδες φως διεγείρει το σώμα και ενεργοποιεί την παραγωγή της "ηλιόλουστης" βιταμίνης D. Με αυτή τη διαδικασία το σώμα μπαίνει σε κατάσταση "ημέρας". Αντίθετα το βράδυ, την ενεργητικότητα της ημέρας θα πρέπει να διαδεχτεί η κατάσταση ανάπαυσης, για την οποία είναι υπεύθηνη η ορμόνη "του σκοταδιού": η μελατονίνη.

Όταν λοιπόν το σώμα μας γνωρίζει πόση υπεριώδης ακτινοβολία περιλαμβάνεται στο φως του ήλιου, μπορεί για την αυτοπροστασία του να κάνει τις απαραίτητες προσαρμογές αλλά και να ρυθμίσει το εσωτερικό μας ρολόι ανάλογα. Για "κακή μας τύχη" τα αισθητήρια όργανα μας δεν μπορούν να αντιληφθούν με συγκεκριμένο τρόπο την υπεριώδη ακτινοβολία.

Έτσι, όπως ανακαλύφθηκε το 2002, το σώμα μας βρήκε έναν άλλο έξυπνο τρόπο για να καλύψει την ανάγκη του αυτή: Αντί να μετρά την υπεριώδη ακτινοβολία, μετρά το ποσοστό μπλε φάσματος μέσα στο ορατό φως με το μηχανισμό των αντίστοιχων υποδοχέων στα μάτια μας.

Αυτή την ορμονική τραμπάλα ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, το Yin και το Yang, αντιπροσωπεύουν και οι δύο βασικοί αδένες: η υπόφυση από τη μία παράγει τις ορμόνες του στρες, ενώ η επίφυση, παράγει μεταξύ άλλων και την ορμόνη της χαλάρωσης, την μελατονίνη.

Όλες οι φυσικές πηγές φωτισμού παρουσιάζουν μία σταθερή σχέση αναλογίας ανάμεσα στο ποσοστό μπλε φωτός και την υπεριώδη ακτινοβολία. Όσο περισσότερο ποσοστό μπλε υπάρχει, το σώμα αντιλαμβάνεται πως οφείλει να προσαρμοστεί σε μία διαδικασία "ημέρας".

Έτσι όταν έχουμε γεμίσει το σπίτι μας -ή τη σχολική αίθουσα και κάθε δημόσιο χώρο, στα πλαίσια της "εξοικονόμησης ενέργειας"...- με λάμπες χαμηλής κατανάλωσης -κατ' ευφημισμό- και γενικότερα με λαμπτήρες φθορισμού, με το μπλε φως τους αποπροσανατολίζουν το εσωτερικό μας ρολόι -το βιορυθμό μας- και μειώνουν δραστικά την παραγωγή μελατονίνης.

Η μελατονίνη όμως, όπως είδαμε και στο 2ο μέρος του αφιερώματος, είναι ένας παράγοντας που προστατεύει από τον καρκίνο. Επειδή πρόκειται στην ουσία για ένα αντιοξειδωτικό, έχει την ικανότητα να δεσμεύει τις ελεύθερες ρίζες και να παίζει ένα σημαντικό προστατευτικό ρόλο απέναντι στον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου. Όταν λοιπόν ο τεχνητός φωτισμός του χώρου μας εμποδίζει την παραγωγή μελατονίνης, αντιλαμβανόμαστε -όπως έδειξαν και οι σχετικές μελέτες των επιστημόνων- πως αυξάνει ο κίνδυνος καρκίνου.

Επιπλέον η αύξηση παραγωγής στρεσογόνων ορμονών από την υπόφυση, εξαιτίας του μπλέ φωτός, προκαλεί με τη σειρά της μία σειρά από επιπλοκές που οδηγούν σε καρδιακά νοσήματα, προβλήματα στην κυκλοφορία του αίματος, ασθένειες που σχετίζονται με το μεταβολισμό του λίπους, διαβήτη και προβλήματα στο ανοσοποιητικό σύστημα.

Όμως ακόμη και με τα παραπάνω δεν τελειώνει εδώ η λίστα με τα προβλήματα που προκαλεί το μπλε φως των λαμπτήρων φθορισμού & εξοικονόμησης ενέργειας.

Το έντονο μπλε φως προκαλεί βλάβες στα μάτια, επειδή καίει τον αμφιβληστροειδή, ενώ παράλληλα εμποδίζει την αυτο-αποκατάσταση του οφθαλμού!

Για την ενότητα αυτή όμως θα μάθουμε αναλυτικότερα μέσα από τη συνέντευξη με τον φωτο-βιολόγο Alexander Wunch.

Πριν όμως περάσουμε στη συγκεκριμένη συνέντευξη, θα ήθελα να κάνω μία παρένθεση με την ευκαιρία της "εκστρατείας ενημέρωσης της ΔΕΗ", περί πράσινης κατανάλωσης και εξοικονόμησης ενέργειας. Μαζί με τον λογαριασμό, έλαβα σήμερα και ένα ενημερωτικό έντυπο το οποίο φέρει τον τίτλο: "Για το περιβάλλον ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ ΑΠΛΟ".

Ανάμεσα σε μία σειρά λοιπόν από συμβουλές, αναφέρεται ως πρόταση εξοικονόμησης ενέργειας και η αλλαγή των κοινών λαμπτήρων με αυτούς της "χαμηλής κατανάλωσης".

Αναρωτιέμαι λοιπόν εύλογα, εάν η εν λόγω Δημόσια Επιχείρηση γνωρίζει τα επιστημονικά συμπεράσματα που αφορούν τις βλάβες που προκαλούν οι λαμπτήρες που προτείνει και εάν τελικά η μάχη για το περιβάλλον, έτσι όπως την εννοούν... πρέπει να μετρήσει ανθρώπινα θύματα με καρκίνο...

...γιατί το ότι οι λαμπτήρες αυτοί τελικά δεν είναι τόσο "πράσινοι" το είδαμε και θα το δούμε και αναλυτικότερα στη συνέχεια...

Κινούνται λοιπόν με κριτήριο του τύπου: "Σώζουμε το περιβάλλον και θυσιάζουμε/σκοτώνουμε τον άνθρωπο?..."

Περίεργες οι προτεραιότητες των καιρών μας...

Τα άρθρα προέρχονται απο το blog της Βίκυς Χρυσού

http://vickytoxotis.blogspot.com/2009/05/blog-post_6121.html