ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ: Όταν το να σκοτώνεις ένα μωρό (έκτρωση ) . . γίνεται νόμος, το να υπερασπίζεσαι ένα παιδί γίνεται έγκλημα. Πρέπει να αντιταχθούμε στους άδικους νόμους. Η Mary Wagner είναι μια κρατούμενη συνείδησης, οι διώκτες της έχουν καταπατήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα της. Όλοι πρέπει να στηρίξουμε την Mary Wagner

Πολωνοί ακτιβιστές ‘υπέρ της ζωής’ (κατά των εκτρώσεων) διοργάνωσαν μια διαδήλωση μπροστά στην καναδική πρεσβεία στη Βαρσοβία ως ένδειξη αλληλεγγύης στην Καναδέζα
κρατούμενη συνείδησης υπέρ της ζωής Mary Wagner, καθώς η δίκη της συνεχίζεται αυτήν την εβδομάδα.

Οι διαδηλωτές παρέδωσαν στην Καναδέζα Πρέσβη στη ΠολωνίαAlexandra Bugailiskis, μια αναφορά με περισσότερες από 15.000 υπογραφές Πολωνών πολιτών η οποί απευθύνεται προς τον Καναδό πρωθυπουργό Stephen Harper.

«Πολλοί άνθρωποι στην Πολωνία είναι βαθιά επηρεασμένοι από την τύχη της Μary Wagner, κρατούμενης συνείδησης, που κρατείται για την πίστη της ότι το αγέννητο παιδί έχει το δικαίωμα να γεννηθεί και να ζήσει», λέει η αναφορά. «Το μόνο της έγκλημα είναι μια συζήτηση και μια προσευχή για τον σκοπό αυτό. Για το λόγο αυτό, έχει περάσει χρόνια σε μια γυναικεία φυλακή στο Milton».

«Ενώ η φυλάκιση ενός ατόμου λόγω προσωπικών πεποιθήσεων παραβιάζει το άρθρο 19 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η φυλάκιση για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παραβιάζει την ίδια την ουσία της δικαιοσύνης», συνεχίζει αναφορά. «Απευθύνουμε έκκληση σε σας, κύριε Πρωθυπουργέ, να προβείτε σε κάθε δυνατή ενέργεια για την απελευθέρωση της Mary Wagner, να την αποζημιώσετε για τη ζημία που έχει βιώσει και να αποτρέψετε οποιονδήποτε στο μέλλον από τη δυστυχία παρόμοιων διώξεων».

Την αναφορά υπογράφει ο Marek Jurek, ένας Πολωνός πολιτικός που βοήθησε στην οργάνωση της διαμαρτυρίας, ο οποίος είπε: «Η νομιμοποίηση των αμβλώσεων έχει πολλές σκοτεινές παρενέργειες. Στην περίπτωση της Mary Wagner αυτό το βλέπουμε ξεκάθαρα. Όταν το να σκοτώνεις ένα μωρό (έκτρωση ) . . γίνεται νόμος, το να υπερασπίζεσαι ένα παιδί γίνεται έγκλημα. Πρέπει να αντιταχθούμε στους άδικους νόμους. Η Mary Wagner είναι μια κρατούμενη συνείδησης, οι διώκτες της έχουν καταπατήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα της. Όλοι πρέπει να στηρίξουμε την Mary Wagner».

Ποια είναι η Mary Wagner :

Στις 15 Αυγούστου 2012, η Wagner συνελήφθη επειδή μπήκε στην αίθουσα αναμονής κλινικής αμβλώσεων του Τορόντο και προσφέρθηκε να βοηθήσει κάθε γυναίκα που θα ήθελε να αλλάξει την γνώμη της.

Από τότε είναι στη φυλακή με την κατηγορία της "αθέμιτης παρέμβασης σε λειτουργία επιχείρησης" και παραβίαση της επιβολής περιοριστικών όρων, η οποία της απαγόρευε να είναι σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων από οποιοδήποτε μέρος όπου γίνονται αμβλώσεις στο Οντάριο.

Αυτή ήταν η έκτη φορά η Wagner συλλαμβάνονταν από τότε που άρχισε την εκστρατεία της πολιτικής ανυπακοής το Μάρτιο του 2010. Από τότε, έχει περάσει σχεδόν τρία χρόνια στη φυλακή.

Η καθολική Mary Wagner, ήταν ένα "κορίτσι της διπλανής πόρτας"– λίγο σαν αγοροκόριτσο. Μεγαλώνοντας σε ένα σπίτι γεμάτο από αγόρια στο Νησί Βανκούβερ, έγινε μια δεύτερη μητέρα για τους νεότερους αδελφούς της και έμαθε επίσης να φτιάχνει ένα αυτοκίνητο.

Τώρα η Wagner βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα.

Το 2010 η Wagner, καταδικάστηκε για την είσοδό της σε μια επιχείρηση αμβλώσεων στο Τορόντο και για την παροχή συμβουλών στις γυναίκες εκεί να κρατήσουν τα μωρά τους. Ήταν η δεύτερη καταδίκη της Βάγκνερ από το 2000 και φυλάκιση για δεύτερη φορά μέσα σε δύο χρόνια. Προηγουμένως είχε αθωωθεί για το ίδιο αδίκημα - αλλά περίμενε τέσσερις μήνες στη φυλακή μέχρι να γίνει η δίκη της. Θα μπορούσε να αφεθεί ελεύθερη, αν όμως υπέγραφε μια συμφωνία να μείνει μακριά από κλινικές αμβλώσεων.

Αυτό όμως δεν μπορούσε να το κάνει. «Πώς θα μπορούσα να υποσχεθώ ότι δεν θα υπερασπιστώ τους δικούς μου αδελφούς και αδελφές που είναι ανυπεράσπιστοι;», είπε μετά την αθώωσή της.

Η ειρωνεία είναι ότι, όπως λέει η Wagner, υπάρχει πολύ μεγαλύτερη προθυμία να μιλήσεις με ειλικρίνεια για την άμβλωση μέσα στη φυλακή παρά απ’ έξω.

«Οι γυναίκες εκεί γνωρίζουν ότι η έκτρωση είναι να δολοφονείς μωρά. Κάποιες μπορεί να πούνε, «Τι γίνεται όμως όταν η μητέρα είναι ναρκομανής;» ή «Τι γίνεται με τον βιασμό;», αλλά ξέρουν ότι είναι ένα μωρό. Υποθέτω ότι δεν έχουν εκτεθεί στην ‘ρύθμιση της γλώσσα’ την οποία βιώνει σήμερα η υπόλοιπη κοινωνία.

Η μητέρα της, Sarah Wagner είπε, «η Mary ενδιαφερόταν πάντα για τα παιδιά» και ήταν σαν μια «δεύτερη μητέρα» για τα μικρότερα αδέρφια της. Δούλευε ως σερβιτόρα όταν ήταν στο κολέγιο, αλλά τα παράτησε όταν τα αφεντικά της δεν την υποστήριξαν στην απόφασή της να αρνηθεί να δώσει αλκοόλ σε μια έγκυο γυναίκα. «Δεν είναι φανατική», λέει η μητέρα της Wagner. «Αλλά είναι πάντα σοβαρή στα ηθικά ζητήματα».

Από την πλευρά του η Joyce Arthur, διευθύντρια του ‘Συνασπισμού για το Δικαίωμα της Έκτρωσης στον Καναδά’, δήλωσε ότι η Wagner διαθέτει ένα εκτεταμένο ποινικό μητρώο και αρκετές καταδίκες. «Παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις από τους δικαστές να σταματήσει να παραβιάζει το νόμο, εκείνη συνεχίζει να το κάνει», λέει η Arthur.

«Οι δικαστές δεν έχουν άλλη επιλογή από το να στείλουν ανθρώπους στη φυλακή, όταν το κάνουν αυτό. Η Wagner είναι προφανώς πρόθυμη να πληρώσει το τίμημα, και έτσι θα έπρεπε. Η Wagner πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τις πράξεις της και το κακό που προκαλεί στις γυναίκες».

Ποιο είναι αυτό το «κακό»; Σύμφωνα με την Arthur, υπάρχουν τουλάχιστον οκτώ μελέτες που λένε ότι οι ακτιβιστές υπέρ της ζωής που πάνε στις κλινικές άμβλωσης, «αυξάνουν τον κίνδυνο των ιατρικών και ψυχολογικών επιπλοκών για τις γυναίκες που πρόκειται να υποβληθούν σε άμβλωση». Γι’ αυτό οι καναδοί δικαστές και οι νομοθέτες έχουν δημιουργήσει «ζώνες ασφαλείας» γύρω από αυτές τις επιχειρήσεις, είπε.

Αλλά η Leeda Crawford εκπρόσωπος της ‘Εκστρατείας για τη Ζωή’ απάντησε ότι «η αγωνία που οι χρήστες των κλινικές αμβλώσεων νιώθουν είναι η αγωνία που υποτίθεται ότι πρέπει να αισθάνονται όταν ανακαλύπτουν την αλήθεια του τι κάνουν. Είναι η ενοχή. Ο στόχος της Μαρίας σε αυτές τις κλινικές είναι να τους πει την αλήθεια που το προσωπικό της κλινικής δεν θα τους πει: Ότι το μωρό είναι ένα πρόσωπο και ότι αν κάνουν την άμβλωση θα μπορούσαν να βλαφτούν και οι ίδιες».

Η Crawford είπε ότι η ίδια είχε κάνει εκτρώσεις, και η ενοχή την ώθησε αργότερα στον αλκοολισμό.

Τα στατιστικά στοιχεία για τον αριθμό των αμβλώσεων που έγιναν στον Καναδά το 2009, έδειξαν ότι 93.755 παιδιά είχαν θανατωθεί μέσω έκτρωσης. Ωστόσο, οι πίνακες δείχνουν μόνο στατιστικά από τα νοσοκομεία, όχι από τις κλινικές, ενώ δεν υπήρχαν στατιστικά για το Κεμπέκ, το οποίο έχει το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό εκτρώσεων, μετά από το Οντάριο, στον Καναδά.

Και όλα αυτά όταν, σύμφωναμε πρόσφατη μελέτη, ποτέ δεν ήταν πιο εύκολο οικονομικά, να αναθρέψεις παιδιά στον Καναδά!

«Πολλοί θεωρούν ότι το κόστος για να μεγαλώσεις παιδιά είναι πολύ υψηλό», γράφει ο Christopher Sarlo, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Nipissing και ανώτερος συνεργάτης στο Ινστιτούτο Fraser. «Αυτό δεν συμβαίνει. Υπάρχουν εκατομμύρια γονιών στον Καναδά, όπως αναρίθμητοι μετανάστες, οι οποίοι, κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχουν μεγαλώσει επιτυχώς ευτυχισμένα, υγιή και καλά εκπαιδευμένα παιδιά χωρίς μεγάλο κόστος», γράφει.

Η πιο κοινή μέθοδος άμβλωσης, σε περίπου 86 % των περιπτώσεων, στον Καναδά είναι η μέθοδος η οποία περιλαμβάνει την αφαίρεση του παιδιού από τη μήτρα με την χρήση ενός σωλήνα αναρρόφησης.

Η έκτρωση με "απορρόφηση" είναι σήμερα η πιοδιαδεδομένη μέθοδος για τους 3 πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης. Είναι παρόμοια με την μέθοδο της "απόξυσης" (όπου ο εκτρωποιός εισάγει στη μήτρα ένα ειδικό εργαλείο - μαχαίρι με το οποίο κατακόπτει το μωρό και αποχωρίζει τον πλακούντα από το τοίχωμα της μήτρας, η δε νοσοκόμα συναρμολογεί τα διάφορα μέρη του σώματος, ώστε βεβαιωθεί ότι η μήτρα), με τη διαφορά ότι το αναπτυσσόμενο μωρό και ο πλακούντας κατατεμαχίζονταικαι εξάγονται από τη μήτρα με ένα ισχυρό απορροφητικό σωλήνα. Τα «προϊόντα της σύλληψης» καταλήγουν σε συνδεδεμένο με την απορροφητική συσκευή δοχείο. Μερικές φορές είναι ευδιάκριτα τα μικρότερα μέλη του σώματος, όπως στην παραπάνω εικόνα. Οι φωτογραφίες αυτού του φυλλαδίου κατατέθηκαν κατά τη διάρκεια επιστημονικής μαρτυρίας ενώπιον της Νομικής Υποεπιτροπής της Αμερικανικής Βουλής το 1976 και ενώπιον της Νομικής Υποεπιτροπής της Αμερικανικής Γερουσίας το 1981 και 1982. Δεν αμφισβητήθηκαν και δημοσιεύθηκαν στα επίσημα πρακτικά της Βουλής και της Γερουσίας.